میوه نارنگی و انواع آن

آخرین بروز رسانی ۳ مهر, ۱۴۰۳ توسط Pedram zolghadr

نارنگی یکی از میوه‌های خوشمزه و پرطرفدار پاییزی است. این میوه که نوعی مرکبات محسوب می‌شود برخلاف پرتقال پوست نرمی دارد که با دست جدا می‌شود. نارنگی زمانی که نارس است پوست سبزی دارد و به مرور که پخته می‌شود پوست آن به نارنجی تغییر رنگ می‌دهد.

این میوه‌ی خوشمزه و محبوب هم‌چون سایر میوه‌ها فواید بسیاری برای سلامت بدن دارد. علاوه بر میوه‌ی نارنگی، پوست آن نیز به دلیل داشتن مواد مغذی خواص فراوانی دارد.

نارنگی ویتامین‌ها و مواد مغذی فراوانی دارد که برخی از این ویتامین‌ها عبارتند از ویتامین A، B1، B2 و ویتامین C. این میوه دارای میزان بالایی از کلسیم و فسفر است که به استحکام و تقویت استخوان کمک می‌کند. ما در ادامه‌ی این مقاله به معرفی این میوه و خواص بی‌نظیرش خواهیم پرداخت. اگر علاقه‌مند به آشنایی بیشتر با این میوه‌ی فوق‌العاده هستید، همراه سایت موژان باشید.

انواع نارنگی

نارنگی‌ها با توجه به نوع و رنگ پوست، شکل درخت، طعم و مزه‌ای که دارند در ارقام بسیار گوناگونی دسته‌بندی می‌شوند. به طور کلی نارنگی از پرتقال میوه‌ی کوچک‌تری دارد و پوست‌دهی آن آسان‌تر است. این میوه در مقایسه با پرتقال قند و اسید کمتری دارد و آبکی‌تر است. در ادامه با معروف‌ترین انواع نارنگی آشنا خواهیم شد.

نارنگی ساتسوما (انشو)

این نارنگی یکی از معروف‌ترین نارنگی‌های زودرس است که تحمل زیادی در برابر سرما دارد. این نوع نارنگی بومی کشور ژاپن است و طعم و عطری دل‌پذیر دارد. نارنگی ساتسوما در شمال ایران کشت می‌شود و زمان رسیدن آن در اواسط پاییز است. انشو پوستی نازک دارد و میوه‌های درشت و آبدار دارد. درختان این نوع نارنگی پرمحصول هستند و تیغ ندارند و به دو دسته وازه و اواری تقسیم می‌شوند.

نارنگی پونکن (یونسی)

این نارنگی بومی کشور هندوستان است که در سال ۱۳۴۷ توسط آقای یونس ابراهیمی از آمریکا به ایران آورده شد. این نوع نارنگی میوه‌هایی درشت و آبدار دارد و نسبت به سایر ارقام نارنگی مقاومت کمتری در برابر سرما از خود نشان می‌دهد.

نارنگی کینو

این نارنگی که به نارنگی پاکستانی نیز معروف است نوعی نارنگی آبدار و شیرین با پوستی نازک است که دانه‌های زیادی دارد. درختان این نوع نارنگی بدون تیغ، پرمحصول و بالارونده هستند و میوه‌های آن اندازه‌ی متوسط دارند. نارنگی کینو پوستی سخت، براق و صاف دارد که چسبندگی بیشتری نسبت به سایر ارقام به گوشت دارد.

نارنگی‌های تانجلو

این نارنگی از پیوند بین دنسی و گریپ فروت دانکن به وجود می‌آید که در دو رقم مینولا و اورلاندوتانجلو تقسیم‌بندی می‌شود. نارنگی اورلاندو در سال ۱۳۴۳ وارد ایران شده است. این نارنگی میوه‌ای متوسط تا درشت با شکل گرد و کمی مسطح دارد که پوست آن نارنجی تیره است. نارنگی مینولا نوعی نارنگی پرمحصول است که میوه‌هایی درشت با پوست صاف و نارنجی مایل به قرمز رنگ دارد. این ارقام نارنگی بیشتر در بخش مرکزی و جنوبی کشور کشت می‌شوند و زمان برداشت آن‌ها اواخر پاییز تا اواخر زمستان است.

نارنگی مینولا

سایر ارقام نارنگی

از سایر انواع نارنگی می‌توان به نارنگی‌های تانگور اشاره کرد که ارقام تمپل، مورکات و کینگ در این دسته قرار می‌گیرند. برخی نارنگی‌ها از پیوند و دورگ‌گیری بین انواع نارنگی به وجود آمدند که به آن‌ها نارنگی‌های کمپلکس می‌گویند. این نارنگی‌ها ارقام مختلفی دارند که رقم لی، اوسئولا، روبینسون، نوا و پیج در این گروه قرار دارند. از سایر نارنگی‌های کمپلکس می‌توان به ویلینگ، فیرچاید، کارا، کینو، فرمنت و بکرایی اشاره کرد.

نوعی دیگر از نارنگی‌ها، نارنگی‌هایی تانجرین هستند که به نارنگی‌های آمریکا، چین و استرالیا گفته می‌شود و رنگ بیشتری دارند. ارقام این نوع نارنگی عبارتند از: دنسی، کلئوپاترا، پونکن و اتابکی.

نارنگی خشک

معروف‌ترین نارنگی ایران

از معروف‌ترین نارنگی‌های بومی ایران می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

نارنگی یاشار: از پیوند بین مینولا و شانگشا به وجود آمده است که دیررس است و در اواخر زمستان برداشت می‌شود.

نارنگی نوشین: این نارنگی حاصل پیوند پرتقال و نارنگی است که در شمال کشور کشت می‌شود. این میوه پوستی نازک دارد که در اوایل پاییز برداشت می‌شود.

نارنگی شاهین: این نارنگی نیز از پیوند پرتقال و نارنگی به وجود آمده که زمان رسیدن آن اوایل بهمن است.

نارنگی ورا: این نوع نارنگی بسیار آبدار است که در جنوب کشور کاشته می‌شود. این نوع نارنگی آب بسیاری دارد و پوست آن به راحتی جدا می‌شود. زمان برداشت این میوه دی ماه است.

نارنگی پرنا: این نوع نارنگی رنگ زرد لیمویی و پوست ضخیمی دارد. پوست نارنگی پرنا به راحتی جدا می‌شود و هسته‌دار است.

هم‌چنین سه رقم نارنگی ژاپنی (انشو)، پیج و کلمانتین (یافا) از پرطرفدارترین گونه‌های نارنگی در کشور عزیز ما محسوب می‌شوند.

بهترین نوع میوه نارنگی

نارنگی‌های عسلی یا مورکات که به عنوان شیرین‌ترین نارنگی شناخته می‌شوند، محبوبیت فراوانی در جهان دارند. از آب این نارنگی در انواع سالاد استفاده می‌شود و عطر و طعم فوق‌العاده‌ای دارد. نارنگی مورکات سایز متوسط دارد که بسیار آبدار و سرشار از ویتامین‌های مختلف است. هم‌چنین نارنگی انشو نیز به دلیل طعم خوب و مقاومت بالایی که در برابر سرما دارد، بسیار مورد توجه است.

از دیگر نهال‌های پرطرفدار نارنگی می‌توان به پیج و کلمنتین اشاره کرد.

خواص نارنگی

مواد مغذی موجود در نارنگی سبب شده است که این میوه‌ی خوشمزه فواید بسیاری برای سلامت بدن داشته باشد. برخی از مهم‌ترین خواص نارنگی در زیر اشاره شده است.

فواید بی‌شمار نارنگی برای سلامتی

• نارنگی به دلیل داشتن فسفر سبب تقویت حافظه می‌شود.
• خوردن نارنگی پیش از خواب به داشتن خواب راحت کمک می‌کند.
• وجود منیزیم در نارنگی سبب تقویت دستگاه گوارش، عضلات و سیستم عصبی می‌شود.
• نارنگی به دلیل داشتن نوبیلتین از چاقی و دیابت جلوگیری می‌کند.
• وجود ویتامین C در نارنگی سبب تقویت سیستم ایمنی بدن می‌شود.
• اسید فولیک، آنتی‌اکسیدان و پتاسیم موجود در نارنگی از آلزایمر جلوگیری می‌کند و برای زنان باردار مفید است.
• نارنگی به دلیل داشتن آب زیاد سبب افزایش ادرار و دفع سموم بدن می‌شود.
• وجود پتاسیم در نارنگی از ایجاد فشار خون جلوگیری می‌کند.

فصل میوه نارنگی

نارنگی انواع مختلف دارد که زمان میوه دادن و رسیدن آن با توجه به نوع آن کمی متفاوت است. اما به طور کلی نارنگی به عنوان میوه‌ی پاییزه شناخته می‌شود که زمان برداشت آن اواسط پاییز تا اواخر زمستان است.

فرق یافا با میوه نارنگی

یافا که به نام نارنگی کلمنتین نیز شناخته می‌شود نوعی نارنگی ماندارین است که در ظاهر تفاوت‌هایی با سایر نارنگی‌ها دارد. یافا از نظر اندازه نسبت به نارنگی کمی کوچک‌تر است. این میوه پوست روشن‌تر، براق‌تر و نازک‌تری نسبت به نارنگی دارد که راحت‌تر جدا می‌شود. مزه‌ی یافا نسبت یه نارنگی شیرین‌تر است و ویتامین C موجود در آن از پیری زودرس پیشگیری می‌کند.

نارنگی‌های بومی ایران کدامند؟

معروف‌ترین نارنگی‌های بومی ایران عبارتند از: یاشار، نوشین، شاهین، ورا و پرنا.

عوارض جانبی احتمالی مصرف نارنگی چیست؟

نارنگی به دلیل خاصیت اسیدی که دارد اگر زیاد مصرف شود سبب آسیب به مینای دندان و در نهایت عفونت دندان می‌شود. هم‌چنین مصرف بیش از حد نارنگی آب بدن را کاهش می‌دهد و سبب افزایش اسید معده و استفراغ می‌شود.